Ver ve Al

Özet

Eski okul bilgeliğine göre, iş dünyasında başarının yolu kendinize bakmaktır. Ancak işyerinde gelişmenin anahtarı, başkalarını aşağı çekmek yerine onları yükseltmek olabilir mi? Bu fikir, Adam Grant'ın Ver ve Al adlı eserinde araştırdığı konudur. Veri tabanlı araştırmalar ve bir dizi anekdot aracılığıyla Grant, her organizasyonda bulunan üç farklı insan tipini anlatır ve neden [EDQ]verenlerin,[EDQ] yani alışkanlıkla başkalarının çıkarlarına göz kulak olanların, hem bireysel hem de kurumsal başarının anahtarı olduğunu açıklar.

Özet

Ortalama bir işyeri alıcılar, eşleştiriciler ve vericilerden oluşur. Alıcılar, kendi kişisel gündemlerini ilerleten eylemlerde bulunan kişilerdir. Başkalarıyla olan etkileşimlerinde, içten içe [EDQ]Benim için ne yapabilirsin?[EDQ] sorusunu sorarlar. Eşleştiriciler, başkalarının kendilerine verdiği ölçüde veren kişilerdir. Eşleştiricilerin etkileşimleri adil olmaya dayanır, [EDQ]Eğer benim için bir şey yaparsan, ben de senin için bir şey yaparım.[EDQ] fikrine dayanır. Üçüncü grup olan vericiler, çevrelerindeki kişilere hizmet etmekle karakterize olan kişilerdir. Vericilerin etkileşimi, [EDQ]Sizin için ne yapabilirim?[EDQ] sorusuna dayanır. Grant'ın araştırması, çeşitli sektörlerde ve kültürlerde 30.000 kişiyle yapılan röportajlara dayanıyordu ve yanıt verenlerin yarısından fazlası – yüzde 56 – kendilerini eşleştirici olarak tanımladı.Anketindeki kişilerin yüzde 19'u kendilerini alıcı olarak tanımladı ve yüzde 25'i vericiydi.

Ön plandaki Vericiler

Grant, çalışmasının sonuçlarını incelediğinde, geleneksel [EDQ]köpekbalığı tankı[EDQ] iş başarısı modelinin tersine çevrildiğini keşfetmekten şaşırdı. İş ve akademik ortamlardaki en düşük performans gösterenlerin genellikle vericiler olduğunu bulurken, en üstteki kişiler de vericilerdi. Ayrıca, vericilerin bireysel sonuçları daha düşük olsa bile, varlıkları daha büyük kurumsal başarıya ve daha davetkar bir işyeri kültürüne katkıda bulunuyordu. Grant, vericilerin, ağ oluşturma, başkalarındaki potansiyeli belirleme ve geliştirme ve etkili iletişim kurma konusunda eşleştiriciler ve alıcılar üzerinde belirli bir avantaja sahip olduğunu keşfetti.

Vericiler, başkalarına bir şey beklemeden yardım etme geçmişleri olduğu için daha sağlam ve geniş ağlar oluştururlar. Sonuç olarak, bu ağdaki biriyle yeniden bağlantı kurmaları gerektiğinde, diğer kişi işbirliği yapmaya daha isteklidir. Alıcılar ve eşleştiriciler benzer şekilde güçlü ağlar oluşturmaz - alıcılar genellikle insanları kötü hislerle bırakır ve eşleştiriciler, daha önceki ilişkilerin borçlu-borçlu dinamiği üzerine kurulmuş olması nedeniyle gelecekteki bağlantıları zayıflatır.

Vericiler, cömert doğaları onları başkalarındaki potansiyeli beslemeye yetenekli kıldığı için kurumsal ortamlarda da orantısız bir şekilde başarılıdır.Kendi ilerlemeleriyle meşgul olmayan insanlar, etraflarındaki insanlarda henüz kullanılmamış mükemmelliği görmekte özgürdürler. Vericiler ayrıca grup işbirliğinde de başarılı olma eğilimindedirler çünkü grup diğer üyeleri, vericilerin grup çıkarlarını kendi bireysel başarılarından önce koyacaklarına güvenir.

Vericilerin organizasyonel zaferlere yol açan bir diğer alan ise iletişimdir. Vericiler genellikle etkili satış elemanlarıdır çünkü etkileşimlerinde diğer kişiye olan ilgilerini ifade ederler, hassasiyetlerini gösterirler ve diğerleri onlarla kolayca ilişki kurar. [EDQ]Güçsüz iletişim,[EDQ] ki bu genellikle vericiler tarafından tercih edilen tarzdır, iletişimci diğerlerinin görüşlerini davet eder, etrafındakilere güven ilham eder ve bir şeyler sunabilecek olanlardan tavsiye arar çünkü bu tarz iletişim, dinleyicileri üzerinde etkili olur.

Verici dostu bir çalışma ortamı yaratma

Eğer vericiler hem verimliliğin hem de sağlıklı işyeri kültürünün anahtarını elinde tutuyorsa, yöneticiler vericilerin gelişebileceği bir ortamı nasıl yetiştirebilir? Grant, bir organizasyondaki vericilerin verme ruhlarında teşvik edilmesini sağlamak için birkaç pratik strateji sunar, bu da verici tükenmişliğinin sona ermesi ve işyeri kültüründe bir iyileşme ile sonuçlanır.

Eğer organizasyonel liderlik vericilerini desteklemezse, bu vericiler kolayca yılgınlaşabilir ve tükenmişlik yaşayabilirler, şirketteki yalnızca köpekbalıklarının zirveye çıkacağına ikna olmuş durumda olabilirler.Yönetim, vericilere sınırlar belirlemelerine ve çalışanların başkaları için gördüğü büyük ve küçük iyilikleri ödüllendirmelerine yardımcı olarak basit bir destek sistemi kurabilir. Aynı şekilde, bir verme ve alma kültürü yaratmak yöneticilere bağlıdır - fikir paylaşımının değerli olduğu ve ekip üyelerinin yardım istemekten çekinmediği bir ortam. Verme çoğunlukla bir yardım talebiyle başlar, Grant dedi, ancak bir [EDQ]yalnız kovboy[EDQ] kültüründe bu talepler hiç yapılmaz ve vericiler hayal kırıklığına uğrar.

Verici dostu bir kültürü garanti altına almanın son anahtarı stratejik işe almadır. Sadece vericileri işe almak gerekli değildir, ancak Grant, vericiler ve eşleştiricilerin karışımının başarı için optimal bir ortam olduğunu bulmuştur. Bir takımı işe alırken en önemli unsur vericileri çoğaltmak değil, alıcıları silmektir. [EDQ]Bir alıcının bir organizasyondaki olumsuz etkisi, genellikle bir vericinin olumlu etkisinin iki ila üç katıdır,[EDQ] dedi Grant. Alıcıları dışarıda tutmak ve verme kültürünü teşvik etmek için mülakat sorularını hazırlamak ve adayların kariyerlerini ilerletmeye yardımcı olamayacak olanları nasıl tedavi ettiklerini izlemek, şirketlerin atabileceği iki adımdır.

Karşıt görünebilir, ancak Grant'ın geniş araştırmaları, iyi adamların ve kızların gerçekten ilk bitirebileceğini doğruladı. Vericiler sadece işyerinde ölçülebilir sonuçlarla ödüllendirilmez, aynı zamanda besleyici, yaratıcı, işbirlikçi bir ortam yaratmanın ayrılmaz bir parçasıdırlar.Vermek bulaşıcıdır, genellikle eşleştiricilerin verme ve alma arasında eşit bir denge aramayı bırakıp karşılık beklemeden vermeye başlamalarına neden olan bir dinamik yaratır. Hatta alıcılar bile çevrelerindeki vericilerin sürekli örneği tarafından bazen değiştirilebilir. Yöneticiler ve çalışanlar, meslektaşları ve müşterileriyle olan etkileşimlerinde cömertlik ruhunu ekmek suretiyle iş yerlerini dönüştürmeye yardımcı olabilirler.